Neden canımız sıkılır?

,

İnsanız..

Bazen olaylar bizim kontrolümüzden çıkabilir ve budurum fena halde canımızı sıkabilir..

Her zaman kendimizle olan mücadelemizde galip gelemeyiz, kendimize yeniliriz; zaman zaman hayattan beklentilerimiz azalır, umutsuzluğa kapılabiliriz..

İstediğimiz şeylere ulaşamadığımız zamanlar olur , ulaşmak için ne kadar mücadele versekte önüne bir çok engel çıkabilir ve bir kısır döngü içinde yaşarız zamanı...

Bu ve buna benzer nedenlerden dolayı canımız sıkılır....

Zaman zamanda psikolojiktir yaşadığımız ....nedenini bildiğiniz,çözemediğimiz, bir türlü kabullenemediğiniz ama istemesekte kabul etmek zorunda kaldığımız olaylara sıkılırız.. hem de çok sıkılırız.. .

insanın beyninin her hücresi kullanabilmek için vardır ama zaman zaman iyi bir şekilde kullanamıyorsak beynimizi, kontrolü elimizden kaybediyorsak sıkılırız....

Hiçbir şeyden zevk alamadığımız zamanlar yaşarız, hiçbir faaliyette bulunmak istemediğimiz, hayatın hiçbir güzel yönünü göremediğimiz zamanlarımız olur....ve bu gibi durumlarda da bunalım kaçınılmaz olur...

Peki sıkıldığımızda, daraldığımızda hayata dönmek için ne yapmalıyız?

Elimizde olan olanakları en iyi şekilde kullanmaya çalışmalıyız..

Hayattaki ufak detayları yakalamayı bilmeliyiz...

Can sıkıntımız üzerine yoğunlaşmamalıyız....

İlk olarak kendimizi tanımalıyız. Nelerden hoşlanıyoruz, nelerden mutlu oluruz...bizi mutlu eden şeyler ve mutsuz eden şeyleri bulmalıyız, hayatımızı olumsuz etkileyen ve bizi sıkıntıya,bunalıma sokan şeyleri hayatımızdan çıkarmaya çalışmalıyız.

Kendimize yeni ilgi alanları bulmalı, sosyal bir insan olabilmek için neler yapabilirizi araştırmalıyız....Günümüzde sosyalleşme daha çok sanal alem ile sağlanıyor. Okul ve iş arkadaşlıkların yanında artık internetten edindiğimiz arkadaş sayımız da fazla. Bizi iyi yönde geliştirecek sanal dünyanın arkadaşlıklarından faydalanabiliriz...

Yazı yazmayı deneyebiliriz...Aklımıza takılan şeyleri, o anki duygularımızı, sıkıntılarımızı, sevinçlerimizi yazabiliriz...

İlgi alanımıza giren bir roman okuyabilir, romanın içindeki kahramanlar ile romanı yaşayabiliriz...


Müzik dinleyebiliriz...Ruhumuzun gıdası olan müzik ile beynimize terapi uygulayabiliriz...

İlgimizi dağıtacak herhangi bir uğraş bulabiliriz kendimize, takı tasarımı, el işi, fotoğraf çekmek vb...

özetle;

Hayat çok kısa, elimizdeki değerlerin kıymetini kaybetmeden bilmeli geçirdiğimiz her dakikanın asla geri gelemeyeceğini düşünmeli ve zamanımızı can sıkıntısıyla heba etmemeliyiz...

Sevgiler,
Flzaa





.