Merhaba,
Her iyi niyetli yaklaşımınızda size alaycı ve aşalayıcı bir tazrla espiriyle karışık sürekli laf sokan insanlarla bir arada olmak zorundasınız!....
Öyleki her yaşadığınız olay sizi kendinizi dahada içinize kapanık bir insan haline getiriyor.Hani kendi iç sesinden bile sıkılırsın ya zaman zaman, herkes, her hareket, her ses, her ışık rahatsız eder seni, kendi nefesin bile boğar seni..
Bazen anlaşılamadığını düşünürsün, içinde zerre kadar art niyet yokken, herkes için her olay için iyi niyetle yaklaşmaya çalışırken aslında kendinden ödün veriyormuşsunda haberin yokmuştur. İyi niyetle yaklaştığın bir konuda dannda suratına tokat gibi çarpan bir sözle sarsılır abonmene olursun, boğazın düğümlenir ,göz pınarların dolar,yutkunmaya çalıştıkça içinde birşeyler koptuğunu hissedersin ama yok engel olamıyorsundur göz yaşlarının akmasına ama hayır ağlamamalısın, istediklerini vermemelisindir ellerine, zayıf olduğunu düşündürmemelisindir hiç kimseye?
Peki ne yapmalısın?
Böyle bir durumda olsanız siz ne yaparsınız?
Açık açık konuşur aslında onu değil bunu söylemek istedim diyemi anlatmaya çabalarsınız?
Ama unutmayın bunu yaparken karşınızdaki kişi hep başka bir darbe ile canınızı acıtacak başka şeyler çıkaracak ve siz bu acıyı kat ve kat daha fazlazını yaşamaya devam edeceksiniz?
Yoksa susarak karşınızdakine anlatmak istediğiniz herşeyi anlattığınızımı düşünürsünüz?
Siz olsanız ne yaparsınız?
